قلمک

سلام هی حتی مطلع الفجر و این قرن قرن غلبه مستضعفین بر مستکبرین است

اینجا غزه؛ آب ، برق ، نان ، دوا ، عزت، شرافت، انسانیت، حقوق بشر نیست.

اینجا غزه؛ ظلم، مرگ، قطع برق دستگاه اکسیژن نوزاد، گلوله، محاصره، ناامیدی از سران عرب و حقوق بشر غربی است.

اینجا غزه، آزمونی دیگر برای بشر امروز. برای دانشجوی امروز ، برای انقلابی که باید اتفاق بیافتد.

به آزمون غزه خوش آمدید.

اصلا ، به آزمون عراق - افغانستان - ترکیه - پاکستان - هند - گرجستان - امریکای لاتین – و به آزمون فراگیری ظلم در عالم بشر خوش آمدید.

////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

اینجا دانشگاهِ ما

سکوت  سکوت  سکوت   سکوت   سکوت

غزه محاصره میشود، اینجا سکوت

در عراق قطع نامه ی ظلم امضاء می شود، اینجا سکوت

در هند آرامش را منفجر میکنند تا حواس مردم از عراق و غزه به سمت آنچه که میخواهند مردم ببینند و بشنوند بچرخد و دوباره اسلام هراسی را به جان احمقهای روزگار بیاندازند ، اینجا سکوت

سفرهای دکتر به سازمان ملل و ریختن آبروی نظام سلطه رخ میدهد، اینجا سکوت

خطبه خوان ها آنچه میخواهند میگویند الا آنچه که باید بگویند ، اینجا سکوت

هیچ اعتراضی اتفاق نمیافتد، جز اعتراض خاموشِ در دل، شاید برای دیدن کارت دانششجویی اول صبح

هیچ تجمعی تشکیل نمیشود، جز جمع متفرق ساکتان

هیچ اتفاقی که ماهیت بسیج   یعنی مشت محکم اسلام از آستین جوان آرمانخواه و انقلابی   را نشان بدهد نمیبینی، اینجا سکوت

اما حاشیه ها فراوان، حرف ها بیشمار ، اینجا جنجال میفروشند و  روزمرگی تقسیم میکنند.

اینجا دانشگاه ماست که سکوت رایگان، بی دردسر  و به وفور

اما بعد از نماز دعای فرج هم میخوانند، اول ماه روزه هم میگیرند، ختم قرآن هم دارند، گاهی یادواره هم برگزار میشود، برای اینکه احتمالا آقا^{روحی فداه} بیاید زمینه را برای ظهور ما و شکستن سکوت ما فراهم کند. و البته منویات "امین" هم در صدر برنامه های روزانه برای روزهایی که هرگز نمیرسند!

اینجا دانشگاه، خواب و خوراک از ما گرفته شده، دشمن برای قتل بلندگوهای آرمانخواهی اسلام ناب محمدی کم بسته است، یا با خیال راحت بودجه ها تصویب می شود، هیچ کس از هیچ بیانیه ای ناراحت نمیشود. دنیای سیاست هم هر غلطی که میخواهد بکند ، بکند، نهایت بیانیه ها را کپی میگیریم

اینجا یک ارمان دارد میمیرد

چون از سایتی که اول نگاشته بودم به دلیل اشکال فنی حذف شد اینجا مطلب قابل مشاهده شده است

سلام علیکم

چه خوب است تو کت و شلوار چندین دلاری نمی پوشی اما چفیه ات قیمتی به اندازه ی شرافت از دست رفته ی اعراب می شود

چه  خوبست لبخندت برای کودکان قاناست و فریادت برای دزدانی که با جنگنده و تانک و لدر از مال  و جان و ناموس و وطن تان ابا ندارند

چه خوبست عطرت از عطرهای فرانسوی نیست و بوی گل محمدی می دهی

چه خوبست تو در چند ساعت فتنه ی سقیفه نشین های مدرن را به باد میدهی

چه خوبست سید تو اهل مذاکره با شیطان نیستی و ماهیت شیطان همان عدو مبین برای تو تبین شده

چه خوبست سید تو هستی

چه بد است که گریه های شبانگاهی کودکان در شبانگاهی ما  به روزمره هایی که شام را کوفتمان می کند دارد تبدیل میشود

چه بد است که در مقر شیطان از خدا حرف میزنند ، لیوان های صلح با ابلیس را در منظر مزحکانه ای از بی حیایی توأم با اعلام خیانت به هم می کوبند و فریاد توست که آبرویی برای روسری به سران خاکبرسر جز لرزه چیزی باقی نمیگذارد

چه بد است در غزه برق نیست در عراق نان و در کابل جان و در ...

چه بد است سید که  (او) به ما گفت از نهج البلاغه و صحیفه بخوانیم و نمیخوانیم آنگونه که باید وگرنه وقتی به مدرسه دانشگاه پادگان اداره  مغازه خیابان و هر جا که پا می نهیم باید کسانی را ببینیم که در غم رنج بشر افسردگی گرفنته اند و نمیبینیم

چه بداست سید که برخی در اوهام به سر میبرند که ما را با غزه و لبنان و سوریه و افغانستان و عراق و خیلی جاهی دیگر ربطی نیست  آنها امنیت ملی را تا نوک بینیشان میبینند

چه بد است سید که این جمعه هم گذشت و ...

به قول آقای /// پس از آن تودیع، این معارفه! ^{شما هم چه رسومی دارید}

سلام علیکم

برخلاف برنامه ریزی که کرده بودم بنا داشتم هفتگی یا 2هفته یک بار مطالبی تحقیق شده در خصوص دفاع مقدس، بسیج (دانشجویی و ...)، ولایت و جوان و جوانی از منظر ولایت (امین) تقدیم به محضرتان نمایم، اما چون از فضای حاکم بر خواص وبلاگ و عوام آن بی اطلاع بودم صبر کردم تا کمی از فضا و بازدیدها و ساعات آنها اطلاع کسب کنم. (پس تقریبا هر شب از حدود10روز قبل از وبلاگ بازدید داشتم)خصوصا کامنت آخری که برای اخوی گرام ما ( و رفقیق حی شما ) ارسال شده بود و ایشان در اقدامی عجیب  متن را عمومی کردند و از آن به عنوان دادگاه یادکردند تا حدود زیادی به صحت استدلال ایشان در خصوص وبلاگ قلمک (خاکریز) واقف شدم اگر چه قانع، خیر.

اما بنا به خواسته ایشان و مشی خودم احتمالا این اولین  و آخرین حاشیه نگار بود، چون من در این وبلاگ اوصلا بنایی بر حاشیه نگاری ندارم و البته همکاران  محترم خودم که آدرس وبلاگ رو تقدیمشان کردم ( تا با توجه به تخصص خود در زمینه های گوناگون فرهنگی، اجتماعی و جامعه شناسی در نمایاندن یک شمای کلی از ویلاگ و مخاطبانش به من مشاوره بدهند) ، بر فضای حرفه ای وبلاگ با توجه به ماهیتی که نویسندگان بدان خواهند داد واقف اند، ضمن اینکه امیدواریم با کمک هم اینجا از یک وبلاگ کم بازدید به وبلاگی پررونق (تر) تبدیل گردد.

با تشکر

 آنچه باید در ادامه عرض کنم این است که ،

1- اظهارات عجیب "جناب عالی" درهمایشی (1404)  اگر چه برای خیلی ها عجیب نبود و از شروع به کار دولت در یک نمودار دارای فراز و فرود ( فراز بیشتر) این مواضع مشخص بود اما انسان را به یادحوادث تلخی می اندازد که حداقل اگر از جنبه های صدر اسلامی اش صرف نظر کنیم ، پس از پیروزی انقلاب موارد مشابه اش را دیده ایم. اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا

         نکته مرتبط: )))) "جناب عالی" عزیز محضر محترمتان عرض میشود که (در اظهار نظر در خصوص دولت از "بی بند و باری" باید پرهیز شود).

 2- وقتی به مناسبت 13آبان دیدار داشتند:

   الف : یکی از محورهای اساسی سخنان "امین" ( از وظیفه جوانان / اختلاف با آمریکا / حفظ وحدت)  حفظ وحدت بود؛ که اهمیت حفظ وحدت همان رمز پیروزی است هم برای انقلاب ما هم ضرورت جهان اسلام و هم همه ی موحدان عالم.

ب : گفت هدف دشمن هم همین است یعنی ایجاد اختلاف و ایجاد ناامیدی است. هدف خطرناک تر هم منزوی کردن خط اصیل و ارزش های اسلامی  است . کاری که عوامل و دشمنان خارجی و مزدوران داخلی در جناح های معلوم الحال سیاسی به مقدار لازم سرگرم انجام آن هستند.

حتی روش ها را هم مثل هلو برو تو گلو به مسئولین و متولیان و دلسوزان و خود جوانان گفت: اغفال جوانان از حرکت عمومی ملت ، سرگرم کردن جوانان به هوس ها و هواهای زود گذر و لغویات.

 ج: اما مثل همیشه ( برخلاف کسانیکه فقط حرف میزنند و از نقد و مشکلات پیش رو تخریب را خوب آموخته اند ) وظیه ها را هم تبین کردند و

                حفظ امید  / صداقت با یکدیگر / تلاش روز افزون و حرکت پرشور در وظایف گوناگون را به عنوان راهکار بیان کردند.

3- معلوم هست! وقتی کسانیکه که خود را به دلسوزی زده اند، خود را به نفهمی می زنند که گفت: عواقب زود پرداختن به انتخابات  نتیجه ای جز گلاویز شدن به هم و منحرف شدن ذهن ها از مسائل اصلی و مشغول کردن افراد به هم است و این خطرناکه!

 ----------------

((پ><ن))

اصولا اهل پانوشت نوشتن نیستم اما، چون به رعایت چارچوب خاکریز موظف شده ام،

 1-  حاجی احتمالا این عمومی کردن پیام با توجه به متن و فرم نوشته ممکنه به دردسری مثل ( نمایشگاه یادیاران یا  قلمک اول بندازت ) تو هم حوصله داری ها.

2- وقتی از مشغول شدن افراد به یکدیگر بخاطر زودپردازی به انتخابات گفت-)) فرق حاکم اسلامی با حاکم استکباری رو بیشتر درک کردم ، فلاش بک به  انتخابات امریکا و ....

3- دوستان محترم خواص: حاجی ما رو کمتر اذیت کنید! خدا رو خوش نمی آد.

4- دوستان عوام ( کسانیکه صاحب قبل - البته با اجازه - وبلاگ رو ندیده و نمی شناسند) : نظرات و نکات خود را که به مطالب حقیر بر میگرده برای خودم ( در پست هایی که من نویسنده ام ) بنویسید چون کلمه عبور و نام کاربری هنوز به من داده نشده.

5- وب گردان عمومی: امیدوارم وقتتون با خوندن این مطالب هدر نرفته باشه.

 ---------------