قلمک

بجای شب23ام!  باده ی صافی ست این!

سلام هی حتی مطلع الفجر و این قرن قرن غلبه مستضعفین بر مستکبرین است

و سلام هی حتی مطلع الفجر

بعضی وقتا آدم یه چیزایی رو خیلی دوس میداره! واسش روتین میشه. و فکر میکنه همه چیز تا آخری که اون دوس داره خوب پیش میره! اما یهو یه چیز یهوییی پیش میآد و ترتیب اون چیزی که آدم دوس داره رو به هم میریزه! اما چطورش میکنه بستگی به خود آدم داره، یا خوب یشه یا بد،

این چیزه یهویی که خیلی سریع و قبل از اینکه آدم بخواد فکرش رو هم بکنه زخ میده، اسم شریفش "مرگ"ه!

قصش مفصله فقط باید "بچشیم" ان شاءالله که شیرین باشه، اصلا مگه میشه اون باده ی صافی که با اشک حسین علیه السلام و عشق مهدی ^{روحی فداه} پر میشه تلخ باشه! حالا ان شاءالله اونی باشه که ما می خوایم،بشرط اخلاص

آره حکایت بجای دیشب هم یکی از اون حوادث یهویی بود که شد قصه ی مرگ و ...

چه ماجراهایی شد شب قدر آخر – بشرط حیات میگمشون –

12آ

5ص