قلمک

برای تو که چشم هایت دلم را می رباید
برای تو که نامم را بنامت گره زدم
برای تو که عکست در کنار امام و امام و امام است!
برای تو که معراج خانه ی محقرم شدی
برای تو که روزی زیارت هر روزه ام هستی
برای تو که ایام به گردش ایام تو می گردد
برای تو که میترسم روز یرا که با تو نباشم
برای تو که از روزگار خسته ام و بر تو بسته
برای تو که خون سرخت سیاهی چادر حضرت عشق است
برای تو که شهادتت تولد ما ست
برای تو که حضورت چیزی فراتر از بروزی آشگار در میان آهن پاره های زمانه ای کاغذیست
برای تو که پدرت و مادرت  شده اند سویم پدر و مادرم
برای تو که همه ی مقام ها را در نظرم هیچ کردی و حجاب همه ی دانش ها را برایم نابود ساختی
برای تو که همه ی برنامه هایم را با تو تنظیم میکنم
برای تو که به تو وابستگی ای ندارم و حتا میتوانم از تو هم بگسلم
برای تو که حرکت و سکون را بهتر از ملا برایم گفتی و ادراک عوالم را برایم نمایاندی
برای تو که دوستی و دشمنی را اسان محکی شدی برای عقل ناقصم
برای تو که دیگری نه اسمی برایم و نه عکس و نه حسی و نه حضور و نه چراغی و نه تاریکی و نه بلندی هستی و نه کوتاهی شده ای همانچیزی که از امام شنیدیم و حال دیدم
برای تو که صدای آن مستی ات از بالهای پروانه برایم شنیدنی تر است و استشمام سوختنت برایم چون عطری معطر در حافظه ی مشامی تاریک ماندگار
برای تو که حدیث حادثی هستی از میزان شرافت زمان و زمین و مکان و مکین
برای تو که نام ات بلند است چون پروردگار بزرگ و سلامت باد هنگامیکه در آغوشت خواهم کشید

1.         سلام علی آل یس

2.         با عجله سوار اتوبوس شدم، خودم رو از لابلای جمعیت به آرومی به کنجی رسوندم... حوصله صدای رادیوی این خودرویی عمومی رو هم نداشتم چه برسه به بوق و بنگ! ترافیک...

چندتا جوون داشتند تند تند با هم حرف میزدند... حالا تو حساب کن اگه خدا به این ها زبون داده بود، چه غوغایی می شد توی اتوبوس ... با زبون بی زبونی چه دل و قلوه ای رد و بدل میکردند...

شکرت خدا بخاطر صحت جسم... صحت جان هم بر آن بیفزای

3.         اینکه کسی بخواد الان از 22بهمن بنویسه به هیچ کس دیگری ربطی نداره... اما نمیدونم چرا اون روز حس میکردم باید بدنبال نشانه ای باشم از تو...

تویی که وقتی خیال می کنم می خواهی بیایی و تو را خواهم دید دلم قنج میزند... تویی که مصطفا را خوب میشناسی و لابد از او حرفهای زیادی داری...

میگویند دارد این دیکتاتور لیبیایی هم سوسک می شود ...

کجایی امام...

4.         از چیزهایی که حس میکنم، دوران عقدی اش خیلی باحال و لذیذ بود... غروب های دل تنگ جمعه و سمات بود... توی حرم حضرت عبدالعظیم یادش کردیم ... وقتی میخوام وارد حرم بشم این عکس فشارم میده...

عکس انت ولیی حقا رو بذارم

نشسته بودم کنار مزارش و داشتم به مخم فشار می آوردم که کمی فکر کنه!!! پیامک رسید من و حاج طیب منتظریم!!! جا خوردم... زدم بیرون نشسته بود رو به گنبد و پیش حاج طیب بود...

یاد حاج طیب خودمون افتادم... بابای مجید!!

5.         اینکه نخواهی از اتوبوسی که تو سوهانی وایستاده و میخواد بزور ملت ببرن "چیز و چایی!" پیاده نشی دست خودت نیست... پرتغال رو از جیب اورم در آوردم و دادم به حضرت بانو برای پوستیدنش! گفت بریم بیرون که بوش نپیچه ملت بخوان!!!

بزور جابجا شدم و رفتیم پایین...

اولین چیزی که توجهم رو جلب کرد دو فروند روحانی خوشتیپ بود... از اونایی که صلوات دارن! دقت کردم دیدم یکیشون خیلی آشناست... 2-3سال پیش معراج چه حالی میکردیم با هاش با شهدا... جز اون دسته از راوی هایی بود که نکراری حرف نمی زد... راس راسکی گریه میکرد... سوسول نبود... و هر شب منتظر یه کاروان از مشهد بود...  تا اطلاعات کافی از گذشته وارد کشِ! مخمون شد، دیدم اتوبوسشون راه افتاد و رفت... چقدر دلم تنگ معراجه...

وقتی از معراج زدم بیرون خیالم راحت بود که هیچ چیزی رو جز خودش نخواستم... الان چندسال میگذره و شهدای گمنام همه چیز رو بهم دادند... بجز خودش رو ... متی ترانا و نراک یا مولا

6.         مجاورت با شهدا توفیق میخواد... تا چند وقت قبل وقتی به قله نگاه میکردم، 8تا توحید هدیه میکردم به روح منورشون... گاهی هم با حضرت بانو مشرف میشدیم یه کوه نوردی مفصل با نون اضافه... فکر نمیکردم، وقتی برگردم به شهر اونقدر نزدیکشون باشم که هر لحظه تا شرف یابی 2دقیقه زمان لازم باشه...

7.         جینگولک بازی فتنه هم لایق اشاره نیست و ازش رد میشم!!!

8.         راستی نکند    آنقدر در شهر تن جا مانده ای –ام-     خو به غربت کرده ای خاکت به سر   شیخ بهایی  . میدانم میدانی که میدانم فرداشب است!
این پست کلی عکس دارد ...

در یک لحظه

حجم زیاد مشغولات دهنی ام، آنقدر هست، که وقتی عزم عظیم نوشتن می کنم، مردد باشم از چه بنویسم، از ایران، از لبنان، از خاورمیانه ای که در سیر تحولاتی شگرف بسر می برد یا از غرب !

از وظایف محوله، از کارهای بر زمین مانده، از حرف های صدتاش یه سوکس!!! از کشتی یوگی و دوستان! از عوالم هپروت در سیاهی فتنه

از خیلی چیزها دوست دارم حرف بزنم...

حتا از داش مجید که انگار روز به روز حضورش گرم تر از خون ش است ، از دوستی که با چند تا حاجی حاجی، یادش رفت قانون چیست... خیلی دوست داشتم بازش میکردم و برجک اون دوست عزیزم رو بخاطر علاقه ای که بهش دارم بیارم پایین، خیلی دلم میخواست اما امیدی دیگه به اون دکه! ندارم، شاید منتظر ظهور مصطفایی باشم برای اونجا که    بیخیال

قرار شد، اولش از مصر بگم! از فرعون ... از اینکه دارد دیو بیرون میرود، اما ایا فرشته ای هست که بر این اریکه قدرتی به اسلام ناب بنشاند... یا نسل Darksiders هایی قرار است بیایند و دست مردم اهرام ساز را بدست ستاره نشین ها بدهند

از دولت و کارهایش هم چیزهایی بود، از این هدفمندی یارانه ها و محاسن اش.

اصلا هنوز فرصت نکردم 4کلمه هم از زندگی 2نفره ی مان بگویم البته 2نفر حاضر و چندنفر هم غایب حاضر!

اول فکر میکردم، دچار کمی روزمرگی به سبک غیرروزمرگی نامتقارن!!!! شده ام!! اما هنوز شب هایم دیروقت دارد، روزهایم هم کله سحر، و تقریبا همه کارهایم هنوز نسبت به هم بی ربط میگذرند!!! دوست دارم این زندگی دشوار را، زندگی به سبک اینکه منتظر رزق خدا باشی و در دقیقه 92! اجاره خانه و حرج خانه ای بی برج، برسد.

اول ها فکر میکردم، شب عاشورایم با این زندگی 2نفره، تغییر میکند، شکر که اربعین نشده، دستمان را گرفت.

اینکه قله را دونفره فتح کنی ، حس بهتری دارد، تا اینکه تنهایی از قله به شهر و شهری ها بخندی! چقدر شهر و ما شهری ها از قله کوچک به نظر میرسیم... چقدر خوشبحال شقایق های وحشی ست...

این روزها فکر میکنم، خدا  یا لطفش را به من تمام کرده، یا دارد کاری می کند که یادم برورد این خدای بزرگ مهربان را... اما خدایا همه این پراکندگی ها را گفتم برای اینکه آخر سر مثل هر لحظه ام به تو بگویم ، شکر که وعده ات صدق است... می ماند حسن عاقبت که بدان امیدبسته ام...

پ.ن:

تقریبا از همه ی قدیم بی خبرم، همه ای جدید تر را آشنا شدم... حسن دنیا به این گذارهاست... تا کی از همه ی خودمان دل بکنیم، خدامیداند...

با اینکه همچنان به یاد دوست جون هستم، اما ازش بیخبرم .

جایی نوشته بود      هرچه پیش آید خوش آید   ما که خندان میرویم

همه این نوشته ها یک مهدی روحی فداه کم دارد!  متی ترانا و نراک   راستی همین هم اگر بشود که عالیست، آقا ما را میبینید لطفا!