دوست دارم که يک شب جمعه
صبح گردد به رسم خوش عهدي
ناگهان بشنوم ز سمت حجاز
نغمه ي دلکش انا المهدي
به خونخواهي مظلومان تاريخ خواهي آ مد. از هابيل تا حسين.از حسين تا آخرين مظلومي که در غيبت تو شهيد ميشود.مي آيي با 313 يار صميمي.با دلي اکنده از هزار درد.هزار درد از هزار زخم قديمي...
مي آيي و انحصار دريا و آفتاب را از چشمان ناپروردگان خواهي گرفت!
مي آيي و با آمدنت بار ديگر مشيت الهي بر مکر خدايان خوخوانده ي زميني غالب ميشود!
تو مي آيي از سمت پيدا و پنهان
و پيراهنت بوي بابونه دارد
زمين و زمان تشنه ي يک نگاهت
چه ميشد نگاهي ز چشمت ببارد