وبلاگ :
قلمك
يادداشت :
روزنگار يك راهي قسمت نخست!! (چاره اي جز راهي بودن نيست)
نظرات :
1
خصوصي ،
5
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
نجوا
تيكه هاي آويني رو كه ميخونم انگار صدايي تو ذهنم داره ميخوندشون و من نميخونم...و چقدر اين صدا ماندني و دلنشينه...
خدايش بيامرزه.... در حد من نيست ازين آدما حرف زدن!
مطلب هم با اينكه طولاني بود اما دو تيكه (دو نفس) خوندم. حس خاصي داشت!
يا حق!
پاسخ
سلام- پندار غلط ماست که شهدا رفته اند و ما مانده ايم .... - بله اما فرقش با موسيقي دلنشين اينه که اين صدئا مرد عمل ميخواد اما اون صدا ميخواد آدم ها رو خواب کنه! به همين دليله که موسيقي .... - برکت شهدا ست به متن حس ميده اه دذاشته باشه - تشکر - 5ص فقط براي فرج